Taylor Swift – So Long, London

เพลงนี้พูดถึงคนรักเก่าของเธออย่าง Joe Alwyn ซึ่งเป็นหนุ่มลอนดอนนั่นเอง โดยเธอบอกในเพลงนี้ว่าเธอพยายามยื้อ พยายามรั้งความสัมพันธ์นี้เอาไว้แล้ว แต่มันก็ไม่เป็นผล

So (so) long (long), Lon (lon) don (don)
So (so) long (long), Lon (lon) don (don)
So (so) long (long), Lon (lon) don (don)

ลาก่อนนะ ลอนดอน

I saw in my mind fairy lights through the mist
I kept calm and carried the weight of the rift
Pulled him in tighter each time he was drifting away
My spine split from carrying us up the hill
Wet through my clothes, weary bones caught the chill
I stopped trying to make him laugh, stopped trying to drill the safe

ฉันนึกภาพขึ้นมาในหัว เป็นภาพแสงไฟคริสต์มาสกลางสายหมอก
ฉันพยายามสงบสติ แล้วแบกรับน้ำหนักของช่องว่างระหว่างเราเอาไว้
ดึงเขาเข้ามาใกล้ ๆ ทุกครั้งที่เขาล่องลอยออกไป
จนกระดูกสันหลังฉันหักจากการแบกเราขึ้นเขา
ฉันเปียกชุ่มไปทั้งตัวและเสื้อผ้า แขนขาที่เหนื่อยล้านั้นสัมผัสกับความหนาวสั่น
ฉันเริ่มหยุดพยายามทำให้เขาหัวเราะ หยุดพยายามจะเจาะเซฟนั้น

Thinking how much sad did you think I had, did you think I had in me?
Oh the tragedy.
So long London.
You’ll find someone.

ได้แต่คิดว่าเธอจะคิดว่าฉันจะเศร้าได้ขนาดไหนนะ?
มันคือโศกนาฏกรรมจริง ๆ
ลาก่อนนะลอนดอน
เดี๋ยวเธอก็ได้พบคนใหม่นะ

I didn’t opt in to be your odd man out
I founded the club she’s heard great things about
I left all I knew you left me at the house by the Heath
I stopped CPR, after all it’s no use
The spirit was gone, we would never come to
And I’m pissed off you let me give you all that youth for free

ฉันไม่ได้ตั้งใจจะมาเป็นคนที่แปลกแยกจากกลุ่มของเธอสักหน่อย
ฉันตั้งกลุ่มที่ผู้หญิงคนนั้นได้ยินเรื่องราวดี ๆ มามากมาย
ฉันทิ้งทุกอย่างที่ฉันรู้จักมา เพื่อให้เธอทิ้งฉันไว้ที่บ้านที่ Hampstead Heath
ฉันหยุดทำ CPR แล้วล่ะ เพราะมันไม่มีประโยชน์แล้ว
วิญญาณมันหลุดไปจากเรื่องของเราแล้ว และเราคงไม่มีทางกลับมาหากันได้อีก
และฉันโมโหสุด ๆ เลยที่เธอทำให้ฉันมอบช่วงเวลาวัยเยาว์นั้นทั้งหมดให้เธอแบบฟรี ๆ

For so long, London
Stitches undone
Two graves, one gun
I’ll find someone

มันนานเหลือเกินนะ ลอนดอน
ตะเข็บนั้นหลุดรุ่ย
หลุมศพสองหลุม ปืนหนึ่งกระบอก
ฉันจะหาคนใหม่จนได้

And you say I abandoned the ship, but I was going down with it
My white knuckle dying grip holding tight to your quiet resentment
And my friends said it isn’t right to be scared
Every day of a love affair,
Every breath feels like rarest air
When you’re not sure if he wants to be there

เธอบอกว่าฉันเป็นคนสละเรือ ทั้ง ๆ ที่ฉันจมไปกับเรือนั้นต่างหาก
กำปั้นสีซีดของฉันมันหมดแรงจากการพยายามรั้งความขุ่นเคืองอันเงียบงันของเธอ
และเพื่อน ๆ ฉันก็บอกว่ามันไม่ถูกเลยนะที่ต้องหวาดกลัว
ทุก ๆ วันที่อยู่ในความสัมพันธ์นี้
ทุก ๆ ลมหายใจนั้นเหมือนอากาศที่หายากยิ่ง
เมื่อเราไม่มั่นใจเลยสักนิดว่าเขายังอยากอยู่กับเรามั้ย

So how much sad did you think I had, did you think I had in me?
How much tragedy?
Just how low did you think I’d go ‘fore I’d self implode?
‘Fore I’d have to go be free?

เธอจะคิดว่าฉันจะเศร้าได้ขนาดไหนนะ?
จะมีโศกนาฏกรรมขนาดไหนล่ะ?
เธอคิดว่าฉันจะตกต่ำได้ขนาดไหน ก่อนที่ฉันจะระเบิดตัวเองออกมา
ก่อนที่ฉันจะเป็นอิสระล่ะ?

You swore that you loved, me but where were the clues?
I died on the altar waiting for the proof
You sacrificed us to the gods of your bluest days
And I’m just getting color back into my face
I’m just mad as hell cause I loved this place for

เธอสาบานว่าเธอรักฉัน แต่ไหนล่ะการแสดงออก?
ฉันเสียชีวิตลงที่แท่นพิธีแต่งงาน เฝ้ารอหลักฐานจากเธอไปแล้ว
เธอบูชายัญเรื่องของเราให้แก่พระเจ้า ในวันที่เธอโศกเศร้า
และฉันก็พึ่งจะมีสีสันกลับคืนมาบนหน้าฉันเอง
ฉันแค่โกรธ เพราะฉันรักที่นี่มาก ๆ เลย

So long, London
Had a good run
A moment of warm sun
But I’m not the one
So long, London
Stitches undone
Two graves, one gun
You’ll find someone

ลาก่อนนะ ลอนดอน
เราเคยมีความสัมพันธ์ที่ดีกันนะ
มีช่วงเวลาใต้แสงอาทิตย์อุ่น ๆ ด้วยกัน
แต่ฉันไม่ใช่รักแท้ของเธอ
ลาก่อนนะ ลอนดอน
ตะเข็บนั้นหลุดรุ่ย
หลุมศพสองหลุม ปืนหนึ่งกระบอก
เดี๋ยวเธอก็เจอคนใหม่นะ