Jasmine Thompson – Drop Your Guard

Still waters runs deep
Why do you always hide from me
How do you keep
All your troubles underneath
Emotion is a wild thing
I’m trying not to feel it
We get on
Yeah somehow we get by
We’re alright cause

น้ำก็ยังคงไหลลึก
ทำไมเธอถึงปิดบังฉันเสมอ
เธอน่ะเก็บเอา
ปัญหาทั้งหมดไว้คนเดียวได้ยังไง
อารมณ์มันเป็นอะไรที่รุนแรงนะ
ฉันพยายามจะไม่รู้สึกนะ
เรายังคงกา้วต่อไป
และเราก็ผ่านมันมาได้
และเราก็ยังโอเค เพราะว่า

Love runs deep
Deeper than the darkest sea
So drop your guard
Why do you have to be so hard

ความรักยังคงฝังรากลึก
ลึกยิ่งกว่าท้องทะเลอันมืดมิด
อย่าระแวงไปเลย
ทำไมเธอต้องแข็งกระด้างขนาดนั้น

Those paper dolls
Hold each other by the hand
One cut and they break
I’m trying to make you understand
Emotion is a wild thing
Together we can tame it
Look again
Don’t you realise
It’s in my eyes

ตุ๊กตากระดาษเหล่านั้น
จับมือกัน
แค่ตัดเพียงครั้ง ก็ขาดสะบั้นแล้ว
ฉันพยายามจะทำให้เธอเข้าใจนะ
ว่าอารมณ์มันเป็นสิ่งที่เหนือการควบคุม
แต่เราสองจะทำให้มันสงบลงได้
ดูสิ
เธอไม่เข้าใจหรอ
มันอยู่ในตาฉันนี่ไง

Love runs deep
Deeper than the darkest sea
So drop your guard
Why’d you have to be so hard

ความรักยังคงฝังรากลึก
ลึกยิ่งกว่าท้องทะเลอันมืดมิด
อย่าระแวงไปเลย
ทำไมเธอต้องแข็งกระด้างขนาดนั้น

I wasn’t asking you to open up
To open up
It’s not my business anyway
It’s just that when you’re hurting
It’s like I’m always searching
For the right words to say
We have an un-spoken rule
That you’re always so cruel
Maybe I’m wrong to believe
But in my dreams

ฉันไม่ขอให้เธอเปิดใจหรอกนะ
เปิดใจ
มันไม่ใช่กงการอะไรของฉันอยู่ดี
แค่เวลาที่เธอเจ็บปวด
มันเหมือนว่าฉันคอยพยายามหา
คำพูดดีๆออกมาพูด
เรามีกฏที่จะไม่พูดออกมา
ว่าเธอน่ะโหดร้ายเหลือเกิน
บางทีฉันอาจจะผิดก็ได้ที่เชื่อ
แต่ในความฝันของฉัน

Our love runs deep
Deeper than the darkest sea
So drop your guard
Why’d you have to be so hard
Our love runs deep
Deeper than the darkest sea
So drop your guard
Why’d you have to be so hard

ความรักยังคงฝังรากลึก
ลึกยิ่งกว่าท้องทะเลอันมืดมิด
อย่าระแวงไปเลย
ทำไมเธอต้องแข็งกระด้างขนาดนั้น
ความรักยังคงฝังรากลึก
ลึกยิ่งกว่าท้องทะเลอันมืดมิด
อย่าระแวงไปเลย
ทำไมเธอต้องแข็งกระด้างขนาดนั้น