The Japanese House – Sugar Pill

I could have you up in arms
And I could have you singing
I’m a confident speaker
I could tell you anything

ฉันพาเธอมาอยู่ในอ้อมกอดฉันได้
และฉันจะทำให้เธอร้องเพลงออกมาได้
ฉันเป็นนักพูดที่มั่นใจนะ
ฉันจะบอกอะไรเธอก็ได้

I was standing on the table
Legs by the light right near the window
I could see them walking past
They were laughing
No one we know

ฉันกำลังยืนอยู่บนโต๊ะ
ขาฉันหันไปทางแสงสว่างใกล้หน้าต่าง
ฉันเห็นพวกเขาเดินผ่านไป
พวกเขาหัวเราะออกมา
แต่ไม่ใช่ใครที่เรารู้จักหรอก

They caught me by the ankles and they shook me out
My brain is fuzzy
I’m a sugar coated pill and I’m a pick me up
And put me down again

พวกนั้นจับข้อเท้าฉัน และเขย่าฉัน
สมองฉันมึนไปหมด
ฉันคือยาเคลือบน้ำตาล และฉันก็เหมือนสิ่งที่คนหยิบขึ้นมา
แล้วก็วางฉันลงเมื่อเบื่อ

They hollowed me out
Wore me like a glove
I shook so many hands
I’ve been dreaming of

พวกเขาทำให้ฉันว่างเปล่า
ใช้งานฉันเหมือนถุงมือ
ฉันได้จับมือกับหลายคนมากมาย
ที่ฉันเฝ้าฝันถึง

You could use my rib cage as a pillow
It doesn’t suit me
I feel flimsy when I grin
Like a stretched out piece of skin

เธอจะใช้ซี่โครงฉันเป็นหมอนก็ได้นะ
มันไม่เหมาะกับฉันหรอก
ฉันรู้สึกบอบบางเหลือเกินเมื่อฉันยิ้มออกมา
เหมือนชิ้นเนื้อที่ยืดออก

Beat the dust straight out of me
I’ll come clean in the end
Really I like the yellow ’round the edges
Of my bruises as they mend

สะบัดฝุ่นออกไปจากตัวฉัน
ในท้ายที่สุดฉันก็จะสะอาดเอี่ยมอีกครั้ง
จริงๆแล้วฉันก็ชอบนะ สีเหลืองๆที่ริมๆ
ของแผลฉันขณะที่มันเยียวยา

They caught me by the ankles and they shook me out
My brain turned fuzzy
I’m a sugar coated pill and I’m a pick me up
And put me down again

พวกนั้นจับข้อเท้าฉัน และเขย่าฉัน
สมองฉันมึนไปหมด
ฉันคือยาเคลือบน้ำตาล และฉันก็เหมือนสิ่งที่คนหยิบขึ้นมา
แล้วก็วางฉันลงเมื่อเบื่อ

They hollowed me out
Wore me like a glove
I shook so many hands
I’ve been dreaming of

พวกเขาทำให้ฉันว่างเปล่า
ใช้งานฉันเหมือนถุงมือ
ฉันได้จับมือกับหลายคนมากมาย
ที่ฉันเฝ้าฝันถึง