John Mayer – On The Way Home

The summer’s over, this town is closing.
They’re waving people out of the ocean.
We have the feeling like we were floating.
We never noticed where time was going.

ฤดูร้อนสิ้นสุดลงแล้ว เมืองนี้กำลังปิดตัวลง
พวกเขาโบกมือลาทุกๆคนจากริมทะเล
เรามีความรู้สึกเหมือนว่าเรากำลังกำลังลอยอยู่
และเราไม่เคยรู้เลยว่าเวลามันหายไปไหน

Do you remember when we first got here?
The days were longer; the nights were hot here.
Now, it’s September; the engine’s started.
You’re empty-handed and heavy-hearted.

เธอจำตอนที่เรามาที่นี่เป็นครั้งแรกได้มั้ย?
วันเวลามันยาวนานกว่านี้ และแต่ละคืนก็ร้อนแรงเหลือเกิน
และตอนนี้ก็เดือนกันยาแล้ว เครื่องเริ่มเดินแล้ว
มือเปล่าจากความสุขที่เคยมากล้น และก็กลับไปด้วยหัวใจอันเศร้าสร้อย

But just remember on the way home (ooh ooh ooh)
That you were never meant to feel alone.
It takes a little while, but you’d be fine:
Another good time coming down the line.

แต่จงจำไว้นะ ระหว่างทางกลับบ้าน
เธอไม่ได้เกิดมาเพื่อรู้สึกโดดเดี่ยวหรอก
อาจจะต้องใช้เวลาซักพัก แต่เดี๋ยวก็ดีขึ้นนะ
ช่วงเวลาดีๆกำลังจะมาเยือน

You’ll go back to love that’s waiting.
I’ll unpack in a rented room.
How’s that life you swear you’re hating?
Grass is greener: that makes two.

เธอจะกลับไปหาความรักที่รอคอยเธออยู่
ฉันจะแกะกล่องของที่ย้ายมาในห้องที่พึ่งเช่าใหม่นี้
ชีวิตที่เธอเกลียดสุดๆนั่นเป็นยังไงบ้างล่ะ?
อะไรๆก็ดีกว่า ดีมั้ยล่ะ

But just remember on the way home (ooh ooh ooh)
That you were never meant to feel alone.
Just look me up; get back on the bus.
I’ll see you next week if you need my trust.

แต่จงจำไว้นะ ระหว่างทางกลับบ้าน
เธอไม่ได้เกิดมาเพื่อรู้สึกโดดเดี่ยวหรอก
แค่ไปส่งฉันกลับขึ้นรถบัสก็พอ
แล้วเจอกันอาทิตย์หน้านะหากเธอต้องการความเชื่อใจของฉัน

Life ain’t short, but it sure is small.
You get forever but nobody at all.
Life ain’t short, but it sure is small.
You get forever but nobody at all.

ชีวิตมันไม่สั้นหรอกนะ แต่มันเล็กจิ๊บจ้อยเหลือเกิน
เธอจะมีเวลาไปตลอดกาล แต่ก็ต้องแลกกับการเป็นคนไร้ตัวตนนะ
ชีวิตมันไม่สั้นหรอกนะ แต่มันเล็กจิ๊บจ้อยเหลือเกิน
เธอจะมีเวลาไปตลอดกาล แต่ก็ต้องแลกกับการเป็นคนไร้ตัวตนนะ

It don’t come often, and it don’t stay long.
(Ooh, ooh, ooh, ooh)

มันไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆ แต่ก็ไม่คงอยู่ไปนานนักหรอก

But just remember on the way home (ooh ooh ooh)
That you don’t ever have to feel alone.
Just stay on the run; get off the grid.
Hide yourself out like you know that I did,
And if you might find that your running is done,
A little bit of Heaven never hurt no one.

แต่จงจำไว้นะ ระหว่างทางกลับบ้าน
เธอไม่ได้เกิดมาเพื่อรู้สึกโดดเดี่ยวหรอก
แค่เพียงวิ่งหนีต่อไป อยู่ให้ห่างจากลูกกรง
ซ่อนตัวเองอย่างที่ฉันเคยทำ
และหากเธอรู้ว่าการวิ่งของเธอมันสิ้นสุดลงแล้ว
ความรู้สึกดีๆสักนิด ไม่เคยทำร้ายใครหรอกนะ