The Paper Kites – On The Train Ride Home

Waiting down at the station
I don’t remember
I think it was late then
Standing, always so quiet
We’re like elevators
Filled up with strangers

รออยู่ที่สถานี
ฉันจำไม่ค่อยได้แล้ว
คิดว่าน่าจะเป็นตอนดึกนะ
ยืนอยู่ท่ามกลางความเงียบงัน
มันเหมือนเราเป็นลิฟต์
ที่เต็มไปด้วยคนแปลกหน้า

No sound, no Hallelujahs
Still I was praying on the train ride home
If I can’t get the things I want
If I can’t get the things I want
Just give me what I need

ไม่มีเสียงใดๆ ไม่มีการแซ่ซ้องสรรเสริญ
แต่ฉันก็ยังสวดภาวนาบนรถไฟกลับบ้าน
หากฉันไม่สามารถคว้าสิ่งที่ต้องการมาได้
หากฉันไม่สามารถคว้าสิ่งที่ต้องการมาได้
ก็ให้ในสิ่งที่ฉันต้องการที

Our words fill up the pages
Fill up the days with
Songs for the ages
Still those vows that we all speak
We break them like concrete
And just make our words cheap

หน้ากระดาษของเราเต็มไปด้วยคำพูดมากมาย
เติมเต็มวันเวลา
ด้วยบทเพลงแห่งยุคสมัย
แม้แต่คำสัญญาที่เราให้กันไว้
เราก็ทำลายมันเหมือนคอนกรีต
และทำให้คำพูดเราไร้ความหมาย

I want someone to grow with
Songs I can sing to
And a family to cling to
But if I can’t get the things I want
If I can’t get the things I want
Just give me what I need
Just give me what I need

ฉันต้องการใครสักคนที่จะเติบโตไปด้วยกัน
ต้องการเพลงให้ฉันร้อง
และครอบครัวให้ฉันยึดเหนี่ยว
แต่หากฉันไม่สามารถคว้าสิ่งที่ต้องการมาได้
หากฉันไม่สามารถคว้าสิ่งที่ต้องการมาได้
ก็ให้ในสิ่งที่ฉันต้องการที
ก็ให้ในสิ่งที่ฉันต้องการที