Miranda Lambert – The House That Built Me

I know they say you cant go home again. 
I just had to come back one last time. 
Ma’am I know you don’t know me from Adam. 
But these handprints on the front steps are mine. 
And up those stairs, in that little back bedroom 
is where I did my homework and I learned to play guitar. 
And I bet you didn’t know under that live oak 
my favorite dog is buried in the yard. 

ฉันรู้ ที่พวกเขาบอกว่าฉันกลับบ้านไปไม่ได้อีกแล้ว
แต่ฉันแค่ต้องกลับมาเป็นครั้งสุดท้าย
คุณนาย ฉันรู้ว่าคุณคงยังไม่ได้ฟังจากอดัมสินะ
แต่รอยมือบนบันไดนั่นน่ะเป็นของฉันเอง
และบนบันไดนั้น ในห้องนอนเล็กๆด้านหลัง
คือที่ที่ฉันทำการบ้านของฉัน และเรียนรู้ที่จะเล่นกีตาร์
คุณคงไม่รู้สินะว่าใต้ต้นโอ๊คนั่น
หมาตัวโปรดของฉันถูกฝังอยู่ในสวน

I thought if I could touch this place or feel it 
this brokenness inside me might start healing. 
Out here its like I’m someone else, 
I thought that maybe I could find myself 
if I could just come in I swear I’ll leave. 
Won’t take nothing but a memory 
from the house that built me. 

ฉันคิดว่าฉันจะสัมผัสสถานที่แห่งนี้ได้ หรือรู้สึกถึงมันได้
ความรู้สึกใจสลายข้างในนี้มันเริ่มจะดีขึ้น
อยู่ตรงนี้ มันอาจจะดูเหมือนฉันเป็นแค่ใครซักคน
ฉันคิดว่าฉันอาจจะค้นพบตัวเอง
หากแค่เพียงฉันได้มาที่นี่ ฉันสัญญาว่าฉันจะจากไปแต่โดยดี
จะไม่เอาอะไรกลับไปเลย เว้นแต่ความทรงจำ
จากบ้านที่สร้างฉันมา

Mama cut out pictures of houses for years. 
From ‘Better Homes and Garden’ magazines. 
Plans were drawn, concrete poured, 
and nail by nail and board by board 
Daddy gave life to mama’s dream. 
แม่ตัดรูปบ้านหลายๆหลังมาหลายปี
จากนิตยสาร “Better Homes and Garden”
แล้ววาดแบบบ้าน จากนั้นก็เทคอนกรีต
จากนั้นก็ตอกตะปูทีละตัว กระดานไม้ทีละแผ่น
พ่อทำให้ความฝันของแม่เป็นจริง

I thought if I could touch this place or feel it 
this brokenness inside me might start healing. 
Out here its like I’m someone else, 
I thought that maybe I could find myself. 
If I could just come in I swear I’ll leave. 
Won’t take nothing but a memory 
from the house that built me. 

ฉันคิดว่าฉันจะสัมผัสสถานที่แห่งนี้ได้ หรือรู้สึกถึงมันได้
ความรู้สึกใจสลายข้างในนี้มันเริ่มจะดีขึ้น
อยู่ตรงนี้ มันอาจจะดูเหมือนฉันเป็นแค่ใครซักคน
ฉันคิดว่าฉันอาจจะค้นพบตัวเอง
หากแค่เพียงฉันได้มาที่นี่ ฉันสัญญาว่าฉันจะจากไปแต่โดยดี
จะไม่เอาอะไรกลับไปเลย เว้นแต่ความทรงจำ
จากบ้านที่สร้างฉันมา

You leave home, you move on and you do the best you can. 
I got lost in this whole world and forgot who I am. 

แล้วก็ต้องทิ้งบ้านไป ก้าวเดินต่อไป ใช้ชีวิตให้เต็มที่
ฉันหลงอยู่ในโลกใบนี้ แล้วก็ลืมตัวตนของตัวเองไป

I thought if I could touch this place or feel it 
this brokenness inside me might start healing. 
Out here its like I’m someone else, 
I thought that maybe I could find myself. 
If I could walk around I swear I’ll leave. 
Won’t take nothing but a memory 
from the house that built me.

ฉันคิดว่าฉันจะสัมผัสสถานที่แห่งนี้ได้ หรือรู้สึกถึงมันได้
ความรู้สึกใจสลายข้างในนี้มันเริ่มจะดีขึ้น
อยู่ตรงนี้ มันอาจจะดูเหมือนฉันเป็นแค่ใครซักคน
ฉันคิดว่าฉันอาจจะค้นพบตัวเอง
หากแค่เพียงฉันได้มาที่นี่ ฉันสัญญาว่าฉันจะจากไปแต่โดยดี
จะไม่เอาอะไรกลับไปเลย เว้นแต่ความทรงจำ
จากบ้านที่สร้างฉันมา