Final Fantasy X-2 – 1000 Words

I know that your hiding things
Using gentle words to shelter me
Your words were like a dream
But dreams could never fool me
Not that easily

ฉันรู้ว่าเธอปิดบังบางอย่างอะไรเอาไว้
และก็ใช้คำพูดอันอ่อนโยนคอยปกป้องฉัน
ลมปากของเธอนั้นเหมือนดั่งฝัน
แต่ความฝันน่ะหลอกลวงฉันไม่ได้หรอก
ไม่ง่ายขนาดนั้น

I acted so distant then
Didn’t say goodbye before you left
But I was listening
You fight your battles far from me
Far too easily

ฉันทำตัวเหินห่างจากเธอเหลือเกินในครานั้น
ไม่ได้แม้แต่จะบอกลาเธอในยามที่เธอจากไป
แต่ฉันจริงๆแล้วฉันก็ฟังที่เธอพูดนะ
เธอออกไปต่อสู้ในที่ที่แสนไกลจากฉัน
ง่ายเกินไปมั้ย

“Save your tears cause I’ll come back”
I could hear that you whispered as you walked through that door
But still I swore
To hide the pain, when I turn back the pages
Shouting might have been the answer
What if I cried my eyes out and begged you not to depart
But now I’m not afraid to say what’s in my heart

“เก็บน้ำตาของคุณเอาไว้นะ เพราะผมจะต้องกลับมาแน่ๆ”
ฉันได้ยินในขณะที่เธอกระซิบบอกฉันตอนที่เธอเดินออกจากประตูบานนั้นไป
แต่ฉันก็ยังคงถือความตั้งใจ
ที่จะเก็บซ่อนเอาความเจ็บปวดเอาไว้ เมื่อฉันนึกย้อนกลับไปในเวลานั้น
บางทีการตะโกนเรียกเธอกลับมาอาจจะเป็นคำตอบก็ได้
ถ้าหากฉันร่ำไห้ออกมา และอ้อนวอนขอไม่ให้เธอจากไปล่ะ
แต่ตอนนี้ฉันไม่กลัวอีกแล้ว ที่จะพูดสิ่งที่อยู่ในใจฉันออกไป

Though a thousand words
Have never been spoken
They’ll fly to you
Crossing over the time
And distance holding you, suspended on silver wings
And a thousand words
One thousand confessions
Will cradle you
Making all of the pain you feel seem far away
They’ll hold you forever

ถึงแม้คำพูดนับร้อยพันคำ
จะไม่เคยได้เอื้อนเอ่ยออกไป
พวกมันจะโบยบินไปหาเธอ
เดินทางข้ามผ่านกาลเวลา
และระยะทางที่เหนี่ยวรั้งเธอเอาไว้ ฝากเอาคำพูดเหล่านั้นไปกับปีกสีเงิน
และคำพูดนับร้อยพัน
คำสารภาพหนึ่งพันคำ
จะโอบอุ้มเธอ
และทำให้ความเจ็บปวดที่เธอสัมผัสมันออกห่างไปไกลแสนไกล
และมันจะโอบกอดเธอไว้ตลอดกาล

The dream isn’t over yet
Though I often say I can’t forget
I still relive that day
You’ve been there with me all the way
I still hear you say

ความฝันยังคงไม่สิ้นสุดลง
ถึงแม้ฉันจะพร่ำบอกว่าฉันลืมมันไม่ลง
ฉันยังคงนึกถึงวันนั้นเสมอ
วันที่เธอคอยอยู่เคียงข้างฉันตลอดเวลา
ฉันยังคงได้ยินที่เธอบอกฉันว่า

“Wait for me, I’ll write you letters”
I could see how you stand with your eyes to the floor
But still I swore
To hide the doubt when I turn back the pages
Anger might have been the answer
What if I’d hung my head and said that I couldn’t wait
But now I’m strong enough to know it’s not too late

“รอผมด้วยนะ ผมจะเขียนจดหมายหาคุณเยอะๆเลย”
ฉันเห็นนะว่าเธอพูดทั้งๆที่ตามองไปบนพื้น
แต่ฉันก็ยังคงสาบานกับตัวเองไว้
ว่าจะเก็บซ่อนความคลาแคลงใจเอาไว้ เมื่อฉันนึกย้อนกลับไป
ความโกรธอาจจะเป็นคำตอบในตอนนั้นก็ได้
หากฉันก้มหน้าลงแล้วบอกว่าฉันรอไม่ไหวแล้วล่ะ
แต่ตอนนี้ฉันเข้มแข็งพอที่จะรู้ว่ามันยังไม่สายเกินไปแล้วนะ

Cause a thousand words
Call out through the ages
They’ll fly to you
Even though we can’t see
I know they are reaching you, suspended on silver wings
Oh a thousand words
One thousand embraces
Will cradle you
Making all of your weary days seem far away
They’ll hold you forever

เพราะคำพูดนับร้อยพันคำ
เดินทางข้ามผ่านกาลเวลาหลายชั่วอายุคน
พวกมันจะโบยบินไปหาเธอ
ถึงแม้ว่าเราจะมองไม่เห็น
ฉันก็รู้ว่ามันจะส่งไปถึงเธอ ฝากเอาคำพูดเหล่านั้นไปกับปีกสีเงิน
คำพูดนับร้อยพัน
ที่เหมือนดั่งการโอบกอดนับพันครั้ง
จะโอบอุ้มเธอ
และทำให้ความเศร้าโศกที่เธอสัมผัสมันออกห่างไปไกลแสนไกล
และมันจะโอบกอดเธอไว้ตลอดกาล

Oh a thousand words (a thousand words)
Have never been spoken (ohh yeah)
They’ll fly to you
They’ll carry you home, (carry you home) and into my arms
Suspended on silver wings (on silver wings!)
And a thousand words (ohh)
Call out through the ages (call through the ages!)
They’ll cradle you (ohh yeah)
Make all of the lonely years to lonely days (lonely days)
They’ll hold you forever.

ถึงแม้คำพูดนับร้อยพันคำ
จะไม่เคยได้เอื้อนเอ่ยออกไป
พวกมันจะโบยบินไปหาเธอ
และนำพาเธอกลับบ้าน เข้ามาในอ้อมอกของฉัน
ฝากเอาคำพูดเหล่านั้นไปกับปีกสีเงิน
และคำพูดนับร้อยพัน
เดินทางข้ามผ่านกาลเวลาหลายชั่วอายุคน
พวกมันจะโอบอุ้มเธอ
และทำให้วันคืนอันเปล่าเปลี่ยวนับปี ให้รู้สึกเหมือนเพียงชั่วครู่เท่านั้น
และมันจะโอบกอดเธอไว้ตลอดกาล