Miley Cyrus – Prelude

เพลงเปิดอัลบั้ม Something Beautiful ที่พูดถึงสิ่งที่ไม่จีรังยั่งยืน กับการโหยหาการยอมรับจากผู้อื่น

Like when following an image from a train
Your eyes can’t keep the passing landscapes
From being swallowed into endless distance
Like when holding a fistful of ashes
Your hands can’t save the things that have already been dissolved into air
Like when facing the sun through a window
Your skin feels warmth
But it can’t be in the world that its warmth has made alive
Like walking alone through a lucid dream
Like saying your name aloud in an empty room
Like witnessing my body standing in a mirror
Aching to be seen, aching to become real
But the beauty one finds alone
Is a prayer that longs to be shared

ไลก์ เวน ฟอลโลววิง แอน อิมเมจ ฟรอม อะ เทรน
ยัวร์ อายส์ แคนท์ คีพ เดอะ พาสซิง แลนด์สเคปส์
ฟรอม บีอิง สวอลโลว์ด อินทู เอ็นด์เลส ดิสแทนส์
ไลก์ เวน โฮลดิ้ง อะ ฟิสท์ฟูล ออฟ แอชเชส
ยัวร์ แฮนด์ส แคนท์ เซฟ เดอะ ธิงส์ แดท แฮฟ ออลเรดี้ บีน ดิสโซลฟ์ อินทู แอร์
ไลก์ เวน เฟซซิง เดอะ ซัน ธรู อะ วินโดว์
ยัวร์ สกิน ฟีล์ส วอร์มธ์
บัท อิท แคนท์ บี อิน เดอะ เวิร์ลด์ แดท อิทส์ วอร์มธ์ แฮส เมด อะไลฟ์
ไลก์ วอล์คคิง อโลน ธรู อะ ลูซิด ดรีม
ไลก์ เซย์อิ้ง ยัวร์ เนม อะลาวด์ อิน แอน เอ็มพ์ที รูม
ไลก์ วิทเนสซิง มาย บอดี้ สแตนดิ้ง อิน อะ มิเรอร์
เอคคิง ทู บี ซีน เอคคิง ทู บีคัม เรียล
บัท เดอะ บิวตี้ วัน ไฟนด์ส อโลน
อีส อะ แพรย์ แดท ลองส์ ทู บี แชร์ด

มันเหมือนเวลาที่เรามองออกไปจากรถไฟ
สายตาเรามองไม่สามารถหยุดให้ทิวทัศน์ที่แล่นผ่านไป
ถูกกลืนกินสู่ระยะทางอันไร้จุดสิ้นสุด
เหมือนเรากำเอาขี้เถ้าไว้ในมือ
มือของเรามันไม่สามารถรักษาเอาสิ่งที่สลายไปในอากาศได้เลย
เหมือนเวลาที่เรามองดวงอาทิตย์ผ่านหน้าต่าง
ตัวเรารู้สึกถึงความอบอุ่นได้นะ
แต่มันก็ไม่ได้อยู่ในโลกที่ความอบอุ่นนั้นมันทำให้ทุกอย่างมีชีวิตขึ้นมาได้
เหมือนกับการเดินไปในความฝันอันสมจริง
เหมือนกับการพูดชื่อเราออกมาในห้องที่ไม่มีใครอยู่เลย
เหมือนการได้เผชิญกับร่างกายตัวเองในกระจก
ที่โหยหาการถูกมอง โหยหาการได้เป็นตัวจริง
แต่ความงามที่อยู่อย่างโดดเดี่ยว
คือการภาวนาที่โหยหาจะได้ถูกแบ่งปันออกไป